مدح و شهادت امام جعفر صادق علیه‌السلام
ای صحن خاکی حـرمت دلـربـاتـرین گرد و غـبـار مـرقـد تو کـیـمـیـاتـرین در ذهن ما حریم شما فوق جنّت است ای گــنــبــد نـداشـتـۀ تـو طـلا تــریـن با احـتـرام به نجـف و مـشـهـدالـرضا صحن بقـیـع خـلـوتـتـان با صفـاتـرین با اسـتـنـاد ایـنکه هـمـه نـور واحـدیـد صادق ترین، عزیز ترین، با خـداترین دو مـادر و چـهـار امـامـیـد در بـقـیـع با غـصـه ها و درد عـلـی آشـنـاتـریـن هستید در مدینه پس از این هزار سال ام الـبـنـیـن و فـاطـمـه را مبـتـلاتـریـن ما هر چه خواستیم ز دستت گرفته ایم بوده هـمـیـشه لطـف تو بی انتهـاتـرین خـاکـش شـفاست مدفن تو یابن فاطمه دست هـمه به دامن تو یـابـن فـاطـمـه پیداست در جـمال تو تصویر اهل بیت زهرا جوانترین و تویی پیـر اهل بیت درس کلام و فقه و اصولت زبانزد است ای نـاشـر عـلـوم فـراگـیـر اهـل بـیـت عـالـم ز دانـش تو مسلـمان شناس شد بی انـتـهـاست جادۀ تأثـیـر اهـل بـیـت اسـلام بـا تـو و پـدر تـو رواج یـافـت در تو ظـهـور یافـتـه تدبـیـر اهل بیت گاهی شده است علم تو روشنگر علوم گاهی شده است علم تو شمشیر اهل بیت در دستتان سپرده خدا هرچه هست و نیست فی الجمله عالم است به تسخیر اهل بیت شیخ الاَِئـمّه را ز چه بُـردند نیمه شب با غـم، رقـم زده شده تقـدیر اهل بیت مانـند ابـر، چـشـم خـلایـق گـریـسـتـه عـالـم برای حضرت صادق گـریسته شیطان و بـاز کـوچـۀ اجـداد فـاطـمـه ابـن ربــیــع و خــانـۀ اولاد فــاطـمــه بی حرمـتی به ساحت فـرزند بوتراب صبر است بس که حُسن خداداد فاطمه نیمه شب است و روضۀ مادر به پا شده پشت در است نـقـطۀ مـیـعـاد فـاطـمه بیخـود نبود پشت در و بین شـعـلـه ها افـتـاد نـاگـهـان پـسـرش یـاد فــاطـمـه هنگام رفتـنش چو عـلی بین کوچه ها آقــا نـیـاز داشـت بـه امــداد فــاطـمـه بیش از علی و فضه و اسماء و زینبش مـیـخ در است شـاهـد فـریـاد فـاطـمه از کوچه ها به آل عـلـی ظلم، باب شد یا رب ز دشمنان، بستان داد فـاطـمـه ما را برای گـریـۀ بر تو محـک زدند با نام مـادر تو به روضـه نـمک زدند |